Urgentie
De symptomen die we op dit moment zien in organisaties lijken extremer dan ooit, de reacties hierop blijven hetzelfde. Hoelang kunnen we zo blijven doorgaan?
We zien in de samenleving inmiddels stress in alle systemen. Multidimensionale stress, aldus Laura Storm en Giles Hutchins in hun boek Regenerative Leadership.
Bron: : Regenerative leadership
De wereld van vandaag wordt gekarakteriseerd door: economische stress, persoonlijke en sociale stress, ecologische en klimaatstress. En stress heeft, wanneer we hier niet serieus aandacht aan besteden, desastreuse gevolgen. Omdat we op alle fronten voor uitdagingen staan, worden we voor de keuze gesteld:
- Doorgaan op de manier zoals we altijd hebben gedaan, of
- Loslaten van oude manier en openstellen voor nieuwe manieren.
Het industriële (ook wel: machine/newtoniaanse) tijdperk waarin we allemaal zijn geschoold en opgegroeid, kenmerkt zich door lineair, rationeel denken en handelen en is gericht op groei, efficiëntie, controle, geld en macht.
Vandaag hebben we te dealen met de gevolgen van de keuzes van toen. En we worden tegelijkertijd uitgedaagd mee te bewegen met de snelheid van ontwikkelingen in de technologische en digitale wereld.
De signalen, de multidimensionale stress die we vandaag zien, vragen om een andere aanpak. Een andere manier van kijken!
Wendbaarheid
Al meer dan 10 jaar wordt het gedachtegoed van ‘de lerende organisatie’ op vele plekken ‘geïmplementeerd’, de basis om wendbaar te worden. Het bewustzijn om wendbaarder te worden is er met andere woorden al langere tijd. De vraag die er nu ligt is echter groter, groter dan een organisatie alleen. Dit vraagt van ons om onze ‘Newtoniaanse’ bril af te zetten om vanuit een ander perspectief te leren kijken: met open mind, vanuit het niet weten, onbevooroordeeld.
De vraag is:
De natuur inspireert ons met oplossingen
De natuur past zich aan met de middelen die zij heeft, ze is met andere woorden wendbaar en veerkrachtig. Ook ze neemt niet meer dan zij nodig heeft. De natuur rendeert met minimale inspanning.
Gary Ferguson, beschrijft in zijn boek ‘De 8 grote lessen van de natuur’, onder andere ‘Alles is met alles verbonden’.
In onze westerse maatschappij zijn wij sinds het industriële tijdperk de meeste zaken afzonderlijk gaan bekijken en benaderen. Volgens Ferguson hebben we daarbij 1 ding over het hoofd gezien, namelijk: verbondenheid. Niets bestaat zonder het andere. Ook Marja de Vries, heeft het in haar boek ‘De hele olifant in beeld’ over de universele wetten, waarvan de primaire zegt ‘alles is een’, oftewel alles is onlosmakelijk met elkaar verbonden. In werkelijkheid is het leven op aarde een eindeloos netwerk aan verbindingen en samenwerkingen en van wederkerige afhankelijkheid. Wij zijn met andere woorden totaal afhankelijk van elkaar, inclusief dier en natuur.
De multidimensionale stress die we nu in onze maatschappij aantreffen is dus niet meer onafhankelijk van elkaar te benaderen, maar moet juist worden gezien als een onlosmakelijk aan elkaar verbonden geheel.
De organisatie als levend systeem
Door organisaties vanuit natuurlijke principes, zoals het perspectief van verbondenheid te benaderen, kunnen we ‘levensbevestigende’ organisaties creëren. ‘De organisatie als een machine’, die kan worden gemeten en gecontroleerd, verandert dan naar de organisatie als levend systeem. Hierin weten we dat deze deel uitmaakt van een onderling verbonden web aan relaties, materialen en middelen. Dit impliceert, aldus Laura Storm en Giles Hutchins dat leiders, de DNA van hun instellingen en organisaties moeten transformeren.
De organisatie als een levend systeem kun je vergelijken met een levend organisme, met eigen kenmerken, functies en gedragingen. Net zoals levende organismen kan een organisatie groeien en zich aanpassen aan veranderingen in de omgeving. Zo reageert een organisatie ook op stimuli en evolueert het in de loop van de tijd. Deze benadering benadrukt dat organisaties complexe en dynamische entiteiten zijn, die worden beïnvloed door interne en externe factoren. Ze kunnen daarom ook worden bestudeerd met behulp van concepten uit de biologie en de systeemtheorie.
Wat vraagt dit van onze leiders, organisaties, mensheid?
Dit vraagt van ons om een verschuiving in het bewustzijn van een mechanistische manier van kijken en handelen naar een systemische; organische; levende-systemen manier van kijken en handelen. Dit betekent een bewustere verbinding van hoofd (denken) met hart (intuïtie, voelen, verbinding). Een betere balans tussen mannelijke en vrouwelijke energie. Hoe hoger het bewustzijn – hoe meer we voelen dat we met elkaar en de wereld om ons heen verbonden zijn. Dit ‘denken volgens de logica van het leven’ leidt tot het zien van nieuwe perspectieven en mogelijkheden.
Bovenstroom en onderstroom op elkaar afstemmen
Al onze systemen, van zorg, onderwijs tot overheid, van MKB tot multinational, zijn doordrongen van het ‘machine-kijken’. We zijn erin opgeleid, we werken op deze manier samen. De snelheid van de ontwikkelingen en onze manier van kijken hebben er onder andere voor gezorgd dat symptomen die we zien in de bovenstroom, niet meer afgestemd zijn met wat er in het onzichtbare, zoals de onderstroom, afspeelt. In andere woorden: het hoofd (lees ook: de organisatie-strategie) is op veel plekken haar natuurlijke verbinding met het hart (lees ook: de medewerkers, de natuur) kwijtgeraakt.
De symptomen in de bovenstroom kunnen niet meer worden opgelost op de manier zoals we altijd hebben gedaan, namelijk lineair. Door systemisch te leren kijken en organisch te leren handelen ontstaan er nieuwe perspectieven. Deze manier van kijken en handelen zorgt ervoor dat de onderstroom en bovenstroom weer op elkaar worden afgestemd en dat er gezonde energie terugkomt in mens en organisatie.
Hoe?
Een verschuiving in het bewustzijn naar een levende-systemen manier van kijken en handelen, vraagt met andere woorden om te leren kijken vanuit een ander perspectief.
Hoe zou het zijn als je in een oogopslag kunt zien hoe de verbinding is tussen de boven- en de onderstroom? Wat er speelt in het onzichtbare en hoe vitaal en betrokken de organisatie is om haar doelen te behalen? En welke eerst volgende stappen het meest effectief zijn?
Graag vertel ik je hier meer over tijdens mijn lezing ‘ De organisatie als levend systeem‘ op 21 juni 2021 of:
Doe een EnergieScan en ontdek waar jullie als organisatie efficiënte en effectieve stappen kunnen zetten door inzicht in hoe vitaal en betrokken de organisatie is om haar doelen te behalen.
Kortom:
- Met minder inspanning jullie doelen bereiken?
- Meer grip op de onderstroom?
- De organisatie leren zien en benaderen als levend systeem?
- Uitdagingen in een groter perspectief leren zien om vanuit daar oplossingen te laten ontvouwen?
- Systemisch leren kijken en organisch handelen?
Meld je dan aan voor de lezing en/of doe de EnergieScan:
Door wie
Mijn naam is Solita Brüning. Na ruim 22 jaar ervaring als organisatieontwikkelaar in zeer uiteenlopende organisaties, heb ik ervaren dat de aandacht voornamelijk is gericht op de bovenstroom (winst, resultaat, efficiency, proces). Door leiders met hun aandacht mee te nemen naar de onderstroom, komen zij er vaak achter dat hier de sleutel tot duurzaam succes te vinden is.
Anderen creëren organisatieverbeteringen op het niveau van materie, structuur, processen en cultuur. Ik heb ervaren dat de echte transformatie op een dieper niveau zit, op de laag van energie en informatie. Deze ontbrekende sleutel in duurzame organisatieontwikkeling geeft geheel nieuwe perspectieven op de organisatie uitdagingen van vandaag.
Door persoonlijke omstandigheden heb ik ervaren dat het verleggen van de focus van tijdmanagement naar energiemanagement veel meer oplevert, effectiever is en minder inspanning kost. Dit gun ik iedere organisatie en de mensen daarbinnen.
Lees hier meer over mij
Tot slot: Meld je aan voor Soleil’s inspiratiebulletin
Naast het faciliteren van organisaties en de mensen daarbinnen houd ik van schrijven. Ik vind het leuk om mijn gedachten te laten gaan en ervaringen te delen over de ontwikkeling van organisaties en de mensen daarbinnen. Uiteraard hoop ik hiermee anderen te inspireren.