Afgelopen zaterdag had ik een etentje met mijn familie. Toen ik bij mijn ouders binnenkwam, stond de openhaard te knetteren. Het was lang geleden dat ik hem had zien branden en ik werd er direct blij van.

Toen wij allemaal nog thuis woonden ging, zodra de dagen korter werden, de openhaard aan. Heerlijk vond ik het om knus met zijn allen bij het haardvuur te zitten en weg te dromen bij de vlammen. Voor mij was afgelopen zaterdag gelijk de sfeer gezet: warm en ik voelde me diep verbonden met mijn familie.

Herken je dit? Als je bijvoorbeeld iets ruikt, proeft of hoort, dat er dan een herinnering of gevoel naar boven komt die je doet glimlachen? Het zijn van die korte momenten de je even terug laten gaan in de tijd.

We naderen het einde van 2012. Door verschillende stromingen wordt hieraan een grote betekenis gegeven: het einde van een tijdperk, van de wereld zelfs, of het betreden van een hoger bewustzijnsniveau. Wie of wat gelijk heeft weten we misschien in de toekomst, maar voor nu heb ik er de volgende gedachten over:

De crisis heeft veel teweeg gebracht bij de mensen, het bedrijfsleven en de overheid. Veel mensen zitten zonder werk; bedrijven zijn failliet gegaan en de overheid lijkt zoekende. De veiligheid die mensen vonden door zich te verbinden aan een werkgever is voor velen weggevallen, de overheid en de zorgsector doen hier nog een schepje bovenop. Men is op zoek naar nieuwe houvast.

en dat is tegelijk het positieve gevolg van de crisis:

Veel mensen beginnen voor zichzelf , bedrijven worden creatiever en innovatiever en nieuwe business modellen ontstaan. Duurzamer leven en werken krijgen meer voet aan de grond. Nieuwe vormen van samenwerking, zoals het nieuwe werken en warmer organiseren, worden ingevoerd of zijn in opkomst. Er wordt opnieuw naar houvast gezocht, alleen dit keer niet in de buitenwereld (overheid, zorg, werkgever) maar van binnenuit, bij onszelf, de ander, samen, vanuit verbinding. Het lijkt wel of mensen en bedrijven bewuster naar zichzelf en de ander kijken, het lijkt wel of we toegaan naar een warmere samenleving.

2012 jaar van #verbinding

Google of twitter eens op #verbinding, dit is hét (mode?)woord voor 2012 en niet voor niets!

Meer dan ooit zijn mensen in staat om zich met de ander te verbinden via sociale media. Maar het gaat verder, dieper, krachtiger zelfs: overheid en bedrijven bedenken nieuwe business modellen die veelal gericht zijn op een zichzelf versterkende samenwerking.

Mensen durven zichzelf steeds meer te laten zien, is het niet via de sociale media, dan wel via het opstarten van een eigen bedrijf (want dat waren er veel in 2012!).

Het respecteren van de kracht van de ander, geen concurrentie ervaren, maar geloven in je eigen kracht en vanuit daar de relatie aangaan, ook met mensen die op het eerste gezicht hetzelfde doen als jij. Dit alles brengt een enorme positieve energie en kracht met zich mee, waardoor we in kortere tijd meer kunnen leren van en delen met elkaar, hetgeen uiteindelijk leidt tot een veel grotere toegevoegde waarde aan het geheel.

Terug naar de eigen kracht dus!

Sta jij als ondernemer of directeur als gevolg van de crisis voor een grote keuze en weet je even niet meer hoe het verder moet met jouw bedrijf? Kijk dan eens naar de ziel van je onderneming. Wat ‘bezielde’ jou toen je het bedrijf begon of overnam, waarvan ging jouw vlam branden? Wat voel je hier nu bij? En wat betekent dit voor het hier en nu?

Als je in verbondenheid leeft met wat is,
komt er in je leven een intelligentie op die veel groter is 
dan de kennis die het verstand heeft verzameld.
Als je een ja meebrengt naar het huidige moment krijg je
toegang tot de bron van werkelijke creativiteit. 

 Eckhart Tolle

Afgelopen periode heb ik letterlijk mogen doorvoelen wat er met je gebeurt als je de controle kwijtraakt: Een zware longontsteking zorgde ervoor dat ik mij volledig moest overgeven aan wat mijn lichaam mij vertelde, ik was totaal uitgeput.

Door deze overgave ontstond een soort stilte in mijn hoofd en hierdoor ging ik beter voelen. Het leek erop dat ik de ‘echte’ verbinding met mijn lichaam was kwijtgeraakt.

Door stil te (moeten) staan ben ik er bewuster van geworden wat overgave en stilte opleveren. En door mijn ervaring eerder dit jaar bij een gemeentelijke organisatie kan ik nog overtuigender stellen dat dit niet alleen geldt op individueel niveau maar ook voor organisaties in een ontwikkelingsproces.

Het ‘in verbinding zijn’ is de sleutel tot resultaatgericht en succesvol veranderen

Met vakkennis alleen kom je er niet; je houdt het misschien wel lang vol, maar welke rol je ook vervult binnen een organisatie, de verbinding met jezelf en met de ander is essentieel om succes te boeken, anders loop je business mis! 


Vorige week zat ik in een bijeenkomst waarbij niemand elkaar echt kende. In plaats van een voorstelrondje gingen steeds 2 personen tegenover elkaar zitten zonder iets te zeggen (met beide benen op de grond). Door middel van non-verbale communicatie werd vanzelf helder wie het woord zou nemen en afgesproken was dat de ander alleen zou luisteren (en daarmee stil zou zijn). Na 10 minuten mocht de luisteraar reageren en vragen stellen. Wat dit opleverde

  1. Meer horen door alleen te luisteren (een luisterend oog)
  2. Diepere verbinding met de ander door betere vragen
  3. Sneller een effectiever resultaat (door de tijd te nemen, vorder je sneller)

Als we dit vertalen naar teams en organisaties, wat zou deze ‘oprechte aandacht’ dan betekenen voor de effectiviteit van samenwerken en organisatie ontwikkeling?

Door écht te luisteren. Is er onvoldoende verbinding dan is het belang van stilstaan en luisteren naar elkaar des te groter, om zo transparantie te creëren en te ontdekken hoe weer samen effectief en resultaatgericht verder te gaan.

Als je samen in een (nieuwe) boot stapt, roei je samen om op een bestemming aan te komen. Af en toe de riemen neerleggen; kijken wat de boot, het water en het weer laten zien én of iedereen in de boot nog ‘aangehaakt’ is, zorgt ervoor dat je met aandacht de juiste keuzes kunt maken. Met andere woorden: stilstaan en vaststellen of alle factoren die het succes bepalen nog de juiste invloed uitoefenen levert meer op dan doorgaan, doorgaan, doorgaan. 

Waarnemen, luisteren, voelen, eerlijk en open zijn naar jezelf en de ander, dat zijn de (leer)momenten die uiteindelijk zorgen voor het succesvol bereiken van een bestemming. Het zijn ook de momenten waarop we de koers kan worden bijgesteld.

Wanneer de tijdsdruk hoog is, word je uitgedaagd in het nemen van rustmomenten. Wanneer je kiest voor een nieuwe, onbekende weg zijn de rust, de stilte nog harder nodig om te voelen of ieder individu in de boot mee wil blijven roeien. En, of er sprake is van een gezamenlijke koers.

Oprechte aandacht leidt tot effectievere samenwerking

Stilstaan, rust nemen om te horen en te voelen hoe het ervoor staat, het zijn stappen die ervoor zorgen dat de groepsdynamiek transparant wordt. Hoe transparanter de groepsdynamiek, hoe effectiever de samenwerking, hoe beter het resultaat.

Om te komen tot deze transparante groepsdynamiek kun je de volgende stappen nemen:

  1. Neem rust en tijd
  2. Luister in stilte
  3. Geef aandacht: Laat verbaal en non-verbaal merken dat je hebt gehoord
  4. Ga de dialoog aan met elkaar met als doel openheid te creëren
  5. Vanuit openheid ontstaat verbinding

En nee, ik zeg niet dat dit altijd eenvoudig is. Het eindresultaat is echter zodanig dat het de moeite waard is hier aandacht aan te besteden. De mate waarin een mens, een groep open naar zichzelf/elkaar kan zijn heeft impact op de samenwerking(vormen) en het succes van je organisatie. Laat geen business lopen!

“Organisatieveranderingen geven gedoe. Altijd. Het kan veel of weinig zijn, boven- of ondergronds, heet of koud. Het kan zich uiten in mopperen en zeuren, te laat komen of het werk laten versloffen. Mensen gaan roddelen of gaan al dan niet lijdzaam in verzet tegen de leiding, en worden onrustig of bang. Er kunnen (machts)spelletjes worden gespeeld, met elkaar, tegen elkaar of tegen een gecreëerde gemeenschappelijke vijand. Gedoe is onvermijdelijk, het hoort bij de onrust en onzekerheid die een organisatieverandering met zich meebrengt.”

(uit: “Gedoe komt er toch” door J. Swieringa en J. Jansen)

 

Zonder gedoe geen verandering, is het motto.

Meer dan ooit bevinden we ons nu in een maatschappij waarin het gedoe zich heftig uit: de oorsprong van de crisis is daar het grootste voorbeeld van; maar op organisatieniveau zien we het in ‘het klein’ terug.

Het belang van het zichtbaar maken van wat er zich ‘onder water’ afspeelt lijkt groter te worden. Om succesvol te blijven en het vertrouwen van klanten en burgers te behouden is het de beurt aan een ieder van ons om ‘in het water te springen met onze duikbril op’ en goed te kijken wat daar gebeurt.

Durf jij de confrontatie aan te gaan en te kijken wat zich onder water afspeelt in de organisatie waar jij leiding aan geeft of voor werkt? Spannend, maar wel uitdagend?! Onder water kijken betekent in de spiegel kijken. Welke rol neem jij én krijg jij in de dynamiek van het grotere geheel?

Zolang we ons realiseren dat we eigenlijk allemaal in hetzelfde schuitje zitten en we allemaal een bepaalde plek innemen in de groepsdynamiek, wordt het misschien iets minder spannend om een duik te nemen in het diepe, maar toch het is fijn om samen gaan.

Bij gedoe hebben we het met andere woorden over de groepsdynamiek. Zonder gedoe geen verandering betekent eigenlijk dat, zolang je de groepsdynamiek niet zichtbaar maakt, gedoe blijft. Organisaties die willen veranderen (of liever gezegd: ontwikkelen) en dit daadwerkelijk als zodanig aankondigen, kunnen er de klok op gelijk zetten dat daarmee het gedoe is begonnen. Hier kun je op 2 manieren mee omgaan: 

  1. doen alsof er niets aan de hand is (waardoor het gedoe terug blijft komen) of 
  2. de dialoog aangaan met elkaar en zichtbaar maken wat er daadwerkelijk gebeurt.

Benieuwd? Lees er meer over in de volgende bestsellers, of maak een afspraak.

 

Inspirerende literatuur

  • Gedoe komt er toch – zin en onzin over organisatie verandering. Door: Joop Swieringa en Jacqueline Jansen
  • Tegenkracht organiseren – Lessen uit de kredietcrisis. Door: Raad voor maatschappelijke ontwikkeling
  • Diepgaande verandering – Ontdek de leider in jezelf. Door: Robert E. Quinn

Al eerder schreef ik dat de wereld om ons heen aan het veranderen is. Schitterend om te zien welke creativiteit dit in de mensen naar boven haalt! Ongelooflijk ook hoe mijn eigen wereld er anders uit is gaan zien door mijn missie en werk vrijwillig te verbinden aan een Stichting (verder te noemen Stichting X) die zich inzet voor een opwaartse samenleving.

Stichting X is een onafhankelijk landelijk netwerk van actieve bewoners uit interculturele wijken. De stichting verbindt bedrijven, woningcorporaties, gemeenten, maatschappelijke organisaties en scholen aan deze interculturele bewoners(groepen) om van binnenuit de Nederlandse ‘samen’-leving te versterken.

De overheid trekt veel subsidies terug en stichtingen en organisaties die de wereld mooier willen maken, moeten terugvallen op andere verdienmodellen.

Stichting X wil daarom meer naamsbekendheid en een stevige financiële onafhankelijke basis voor de toekomst genereren om daarmee nog meer innovatieve buurtprojecten te ontwikkelen.

Ik mag hen ondersteunen bij deze vraagstukken en hoop samen met het gepassioneerde team van de Stichting deze bijzondere organisatie nog sterker te positioneren in de nieuwe markt van maatschappelijk ondernemen.

In deze blog meer over hoe maatschappelijke organisaties en commerciële bedrijven van elkaar kunnen leren, elkaar kunnen helpen en zelfs meer geld met / aan elkaar kunnen verdienen.

Tevens laat ik je kennis maken met het Canvas Business Model, dit strategiemodel (o.a. toegepast bij de Stichting X) dat zich o.a. richt op de waardecreatie, past geheel bij het huidige tijdsbeeld en heeft mij overtuigd van zijn kracht.

Ik hoop dat deze blog je inspireert om je (organisatie)visie te verbinden aan een hoger liggend doel: waar zal jouw organisatie met haar kracht nog meer waarde kunnen toevoegen?

Samen kunnen we de wereld mooier maken!


Hoe Sociaal ondernemerschap bijdraagt aan innovatievermogen en winst

Sociaal ondernemerschap?

Sociale ondernemers kiezen expliciet en bewust om meer dan een doel te bereiken met hun onderneming. Dus behalve een economisch doel, ook een sociaal, ecologisch en/of gemeenschapsdoel. Een ander verschil is dat sociaal ondernemers vaak kiezen voor een hybride werkwijze of een hybride organisatie d.w.z. een organisatie die gebruik maakt van professionals, vrijwilligers, donateurs, supporters enz.

De aanpak is niet alleen gericht op efficiency maar ook op gemeenschappelijkheid en kwaliteit. Daarom wordt vaak gezegd dat sociaal ondernemers werken aan meervoudige waardecreatie.

Sociale ondernemers zien op basis van een analyse dat ontwikkelingen in de markt en de maatschappij ongewenste effecten hebben die moeten en kunnen worden gecorrigeerd.

Organisatie met een missie

Voor mij was de Stichting X een organisatie met een missie die eigenlijk één op één op de missie van Du Soleil gelegd kon worden: het verbinden van mensen (in mijn geval binnen organisaties) om samen een hoger liggend doel te bereiken:

  • in geval van de Stichting X een prettige samenleving met respect voor elkaar;
  • in geval van Du Soleil een succesvolle organisatie met vertrouwen als basis, waardoor meer winst wordt behaald en waar een ieder in zijn kracht zit

Kun je voorstellen wat het gevolg is als je op deze manier een veel groter bereik krijgt voor de missie die je hebt?

Wanneer op het eerste gezicht 2 totaal verschillende bedrijven, met onderliggend dezelfde missie, samen aan tafel gaan zitten gebeuren er 2 dingen:

  1. Er ontstaat een kruisbestuiving waarin veel van elkaar geleerd kan worden, o.a.:

a. een organisatie die commerciëler moet gaan functioneren en tegelijkertijd zijn sociaal maatschappelijke waarde wil behouden en andersom:

b. het effect van een heldere missie (die bij commerciële bedrijven nog wel eens ontbreekt) op je organisatie en klantenbestand is enorm

2. De katalysator komt op gang en brengt veel creativiteit teweeg en daarmee zelfs nieuwe waardeproposities en verdienmodellen of in ondernemersterminologie: innovatie

En de winst?

Die ontstaat na invoering vanzelf:

Stap 1. Zoek een organisatie die een (min of meer) gedeelde missie heeft, hierdoor kun je het snelst resultaten boeken en nieuwe waardeproposities bedenken.

Stap 2. Ga met elkaar om de tafel zitten en start een creatief proces. Het canvas business model is hierbij een goed instrument.

Stap 3. Ga op zoek naar 3-hoeksverhoudingen en dring in de hoofden van je klanten. Bijvoorbeeld:

Woningcorporatie weet niet goed wat ze moet doen met de overlast van huurders. Stichting X ‘kent’ de huurders en weet hoe ze te verbinden aan de woningcorporatie. Aan de andere (commerciële) kant coacht de Stichting X de medewerkers van de woningcorporatie, zodat zij zelf hun doelgroep beter leren kennen en benaderen. Huurders voelen zich gehoord en verzorgen minder overlast. Woningcorporatie kan zich richten op andere zaken (zoals geld verdienen).

Stap 4. Formuleer nieuwe waardeproposities (of verdiep/verstevig de bestaande) en/of nieuwe verdienmodellen, het innovatieproces is gestart.

Stap 5. Voer de nieuwe waardeproposities en/of verdienmodellen in en laat de winst toenemen.

Na deze ervaring voel ik mij stukje bij beetje sociaal ondernemer worden. De kruisbestuiving en katalysator inspireren mij enorm en hoewel het mij niet direct om de persoonlijke winst gaat, gaat het mij wel om het verbinden van mensen binnen (en buiten) organisaties zodat we prettiger samenwerken (en leven) en uiteindelijk bijdragen aan een succesvollere organisatie (en wereld).


Het Canvas Business Model

Het Canvas Business Model is ontworpen voor ondernemers, die constant nadenken over hoe waarde te creëren en eventueel nieuwe business op te bouwen of hoe ze hun organisatie kunnen verbeteren of transformeren. Het model daagt je uit innovatieve ideeën te genereren en een nieuw business model voor jouw organisatie neer te zetten.

Ik heb daar mijn eigen model aan toegevoegd, vooralsnog onder de naam ‘Warmer Organiseren’, waarmee je als organisatie in een creatief organisatie overstijgend proces wordt gebracht om mogelijkheden tot kruisbestuiving- en sociaal ondernemerschap te ontdekken. Super inspirerend en leuk om te doen!

“Mama, wat doe jij voor werk?” vraagt mijn zoon van 5 jaar

Ik denk na: briljante vraag waar ik als ondernemer na 11 jaar gelijk antwoord op zou moeten kunnen geven. Na veel te zijn bezig geweest met waar ik mij mee onderscheidt van mijn 6000 collega ZZP-organisatie adviseurs, een brandingtraject en heel veel gesprekken verder, stelt notabene mijn eigen 5 jarige zoon die vraag die mij doet realiseren hoe simpel het antwoord moet zijn.

 

Wat ik doe? Ik help organisaties en afdelingen hun groei en/of ontwikkeling succesvoller te laten verlopen door directie en management meer te verbinden met zichzelf en met de mensen die voor hen werken.”

 

“Waarom doe je dat mama? 

Omdat ik geloof dat alleen vanuit verbinding succesvolle organisaties kunnen worden gebouwd.

 

Mijn ervaring heeft laten zien dat medewerkers vaak weten wat het probleem van de organisatie is, of positiever gezegd: weten hoe de organisatie nog succesvoller kan zijn. Ik zie dat veel managers en directeuren het moeilijk vinden om te zien en te horen wat het verhaal van de medewerkers hen vertelt of zelfs wat het verhaal doet dat zij (zich)zelf vertellen.”

 

Als jij in de spiegel kijkt wat zie je dan? “

 

“Ja mama, dan zie ik mezelf natuurlijk! Wat heeft dat er nou mee te maken?!”

 

“Nou eigenlijk een heleboel. De spiegel laat bijvoorbeeld zien of je ogen vrolijk zijn, of je wangen een blos hebben, of je mond blij staat.”

 

Natuurlijk was mijn uitleg over wat ik doe iets te ingewikkeld voor een kind van vijf. Maar het in de spiegel kijken is voor hem heel duidelijk!

 

Ik leg hem verder uit: “Soms vergeten de bazen van bedrijven in de spiegel te kijken, ja misschien wel ’s morgens bij hun haren kammen, maar de mensen die voor hen werken zijn ook een soort spiegel. Net zoals jij dat eigenlijk voor mij bent. Als ik blij ben, ben jij meestal ook blij, als ik moe ben, haal jij alles uit de kast om mij ervan bewust te maken dat ik moe ben (alhoewel ik dat op dat moment natuurlijk niet toe wil geven).

 

In een bedrijf werkt dat net zo: als de baas vindt dat hij ‘hoger is’ dan zijn/haar medewerkers, zullen veel medewerkers in hun schulp kruipen en achter zijn/haar rug om vertellen wat ze er van vinden. Zou dit écht zijn wat de baas wil?

 

Maar het werkt ook de andere kant op: de organisatie is een spiegel voor ieder mens die er werkt. Als je merkt dat je alleen maar negatief praat over je werk, moet je je afvragen wat dat zegt over jou zelf. Want eigenlijk laat de organisatie aan jou zien dat je misschien niet meer helemaal op je plek zit of dat je zélf in actie moet komen om er iets aan te doen.

 

“Je bent dus eigenlijk een spiegel voor elkaar”

 

Als we allemaal goed naar elkaar kijken, luisteren en proberen in te leven hoe de ander zich voelt, dan is het makkelijker om de hand van die ander te pakken en samen verder te lopen, te huppelen of zelfs te rennen, ik noem dit verbinding. En verbinding leidt tot vertrouwen.

 

Organisaties worden gebouwd op een basis van wederzijds vertrouwen

Naar vrije vertaling van enzin Gyatso, Veertiende Dalai Lama

 

Daarom is reorganiseren onzin: wanneer een organisatie goed kijkt, luistert, voelt wat er verteld en ervaren wordt door medewerkers, door klanten en de wereld om hen heen, weet zij welke stappen gezet kunnen worden om aangesloten te blijven.

 

Reorganiseren betekent een (meestal té) grote stap willen zetten om dichter bij je ‘klant’ te komen.

Ontwikkelen betekent: meebewegen met wat je directe omgeving (medewerker, klant, markt) je laat zien.

 

Wil je zien en horen wat jouw organisatiespiegel te vertellen heeft?

Je hebt ze vast wel eens gezien op straat: waveboards, een skateboard op 2 wielen en smal in het midden. Om vooruit te komen moet je ‘gas’ geven met je achterste been. Lees meer