Transformatie van binnenuit

Toekomstbestendig door de inzet van verschilmakers

Je kan wel stellen dat het organisatielandschap, net zoals de maatschappij en de wereld om ons heen, continu in beweging is. Vaak word aan mij gevraagd of ik ervaring heb van een bepaalde techniek of instrument. Maar ik kan je vertellen, dat is eigenlijk niet bij te houden. Ik zou maandelijks certificaten kunnen halen om mezelf expert te kunnen noemen in agile, scrum, en noem maar op. Uiteraard zorg ik dat mijn kennis up to date is, maar ik heb ook geleerd om kritisch te kijken naar wat de instrumenten en technieken nu precies kunnen toevoegen aan een organisatievraag.

Het haakje is te vinden in- en tussen de mensen zelf

Mijn ervaringen én persoonlijke ontwikkeling hebben mij in de afgelopen 20 jaar laten zien dat het haakje om te bewegen vooral te vinden is in het ‘systeem’ dat zich heeft gevormd in- en tussen de mensen zelf, verbonden aan een verleden en het nu van een organisatiesysteem (en familiesysteem, etc). We kunnen agile willen werken, maar zolang de mensen te ver van deze taal af staan, wordt het invoeren geen succes.

Het niet tastbare, dat is waar het echt om gaat

De mate waarin dingen worden uitgewisseld, verbaal en/of non-verbaal. Het niet tastbare, maar het toch zichtbaar te maken systeem, dat is waar het echt om gaat. Als je dat weet ‘aan te raken’, dan vindt de echte transformatie plaats.. Met andere woorden wanneer je openstaat om van binnen geraakt te worden, hoe spannend ook, komt een veel fundamentelere beweging op gang, een ontwikkeling die alleen een weg vooruit kent. Een transformatie van binnenuit.

Wanneer je begint met luisteren, dient de volgende stap zich vanzelf aan

Want, wat als we onszelf zien? Wat als we echt luisteren naar onszelf en vanuit daar naar de ander? Wat als we open durven te zijn, om vanuit daar, kijkend vanuit al die perspectieven, samen sterker te zijn? Wat als we het lef hebben om stappen te zetten zonder te weten waar het eindigt?

Wat als dit er allemaal is, hoe gaat het dan met organisaties en met mensen? Hebben we dan nog ‘systemen’ nodig om de samenwerking te verbeteren en organisaties beter te laten werken? Of kunnen we gewoon gaan doen, door te luisteren en de dialoog aan te gaan?

Een droom, een illusie zou je kunnen zeggen, maar toch blijkt iedere keer weer, wanneer je begint met luisteren naar wat de (organisatie/team/eigen) ‘energie’ je te vertellen heeft, dat de volgende stap zich als vanzelf aandient.

Resultaatgerichter kun je het niet maken en daar hou ik van!

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *